Jak przepisać nieruchomość na dziecko
Przepisanie domu, mieszkania, działki lub innej nieruchomości na dziecko może mieć różną formę. Do wyboru są trzy podstawowe warianty: umowa darowizny, umowa dożywocia lub testament (pisemny lub ustny przy świadkach). Każda opcja ma nieco inną naturę i konsekwencje prawne.
Dobrze przemyślane i wcześniejsze uregulowanie spraw własnościowych w rodzinie wymaga m.in. znajomości podstawowych przepisów i opcji do wyboru, w ramach których rodzice lub rodzic może rozporządzić majątkiem względem swoich dzieci.
Rodzice myślący o przepisaniu części lub całości swojego majątku na dzieci lub dziecko mają do wyboru trzy podstawowe możliwości:
- umowa darowizny
- umowa dożywocia
- testament
Każda z powyższych form przekazania praw majątkowych ma nieco inne konsekwencje prawne. Podstawowa różnica jest taka, że darowizna i umowa dożywocia powodują, że obdarowany staje się właścicielem przekazanego mu majątku w terminie określonym w umowie. W przypadku zaś testamentu wszelkie rozstrzygnięcia majątkowe zapadają (po otwarciu spadku) dopiero po śmierci spadkodawcy.
Nieruchomość: Podział albo współwłasność
Warto także pamiętać, że jeżeli do przepisania lub przekazania mamy jednolitą nieruchomość (niepodzieloną prawnie, widniejącą w ewidencji lub księdze wieczystej jako jedna) wówczas należy ją albo uprzednio podzielić na dwie odrębne, albo przepisać nieruchomość jako współwłasność obdarowanych (np. dla dwojga dzieci po 50 proc.). W przypadku przepisania na dzieci w formie współwłasności konieczne może się okazać także późniejsze zniesienie współwłasności. Wówczas każde z obdarowanych dzieci stanie się samodzielnym właścicielem części nowej, już podzielnej nieruchomości (np. działki czy domu).